Christmas @ Da Lat
Blijf op de hoogte en volg Li-Anne
22 Januari 2016 | Vietnam, Ðà Lạt
Update:
Exact 7 dagen na opname werd ik ontslagen uit het ziekenhuis. Inmiddels is dat 3 nachten terug en op dit moment verblijf ik in een heel fijn, schoon hostel met een lift. Zonder paracetamol etc. kom ik de dag prima door op krukken en de wond wordt steeds beter. Hij is nog open en iedere dag heb ik een o zo prettige afspraak in het ziekenhuis voor de wondverzorging.
Gelukkig zie ik dan ook iedere dag hoeveel beter de wond eruit komt te zien. Mijn plan is door dit hele gebeuren ontzettend veranderd, want mijn eerste plan was om naar Laos te gaan en via Laos naar Cambodja. Daar zou ik mijn ouders ontmoeten en zouden we samen reizen door Cambodja.
Cambodja is nou niet het schoonste land met de beste ziekenhuizen, dus we hebben besloten om naar het noorden van Thailand te gaan. Huh? Daar ben je toch al geweest? Ja, maar Chiang Mai is een fantastische plek en zeker een goede stad om uit te rusten, lekker te eten en omgeven te worden door leuke mensen, perfect. Dus als alles goed verloopt ben ik zondag met mijn ouders in Bangkok!
Kerst in Dalat
Om 11 uur 's nachts vertrok ik met de sleeperbus naar Dalat en in zo'n sleeperbus moet je je het volgende voorstllen. Je stapt in, maar je schoenen moeten uit. Die gaan dus in een plastic zakje en neem je mee naar je plek. Je schuift vervolgens als het ware in je bed en daar lig je dan, in je sleeperstoel. Je ligt bijna plat en opzich is het voor kleine mensen (zoals ik en mede Aziaten) een prima afmeting. De lange Nederlander zal meer moeite hebben om een comfortabele positie te vinden in deze speciale bussen. 's Ochtends vroeg kwamen we aan in Dalat en werd ik netjes afgezet bij Cozy Nook, de homestay waar ik had geboekt.Daar lag al een meisje te slapen op de bank dat later uit Hong Kong bleek te komen en ook 2 meisjes uit de UK kwamen diezelfde ochtend aan. We kregen een heerlijke, knapperige baguette (bahn mi) met homemade passion fruit jam en aardbeienjam en la vache qui rit als welkomstontbijt (free!).
Een paar uur later zou een groep een canyoning tour gaan doen, een avontuurlijke toch waarbij je gaat abseilen langs watervallen, ontzettend vet. Ondertussen waren langzaam andere backpackers uit hun bed gerold en op het ontbijt afgekomen en overtuigden ons ervan dat het zeer de moeite waar was om de canyoning tour te doen.
Dus anderhalf uur later stond het busje klaar, op naar de watervallen! Het was inderdaad ontzettend gaaf en af en toe had je wel wat lef nodig. Dan zeiden ze 'You have to let go of the rope' en dan sprong je backwards zo'n 5-6 meter dieper in het water.
's Avonds, kerstavond, was er een heerlijk diner gekookt voor het gehele hostel. In Dalat is dat een dingetje, de familiediners. Ontzettend leuk, het idee is namelijk dat je aangeeft of je mee wilt eten en 's avonds eet het hele hostel met de familie gezamenlijk aan een tafel een overheerlijk diner.
De lieve gastvrouw had een kersttaart als dessert en schonk iedereen omdat het kerst was het gehele diner als kerstcadeau.
De volgende dag ging ik met een groep uit het hostel een hike doen naar een berg, Lang Bian, waar je een mooi uitzicht had over de stad.
Verder waren we veel te vinden in Lien Hua, ook wel 'the bakery', wat de beste baguettes en zoete gebakjes verkocht en waar niet alleen toeristen, maar ook menig local te vinden was.
Een laatste fantastische plek in Da Lat was 100 roofs cafe. Stel je een labyrint van trappen voor en donkere hoekjes en je bevindt je in dit cafe.
Het zag er heel erg gezellig uit en het was de beste plek om hide and seek te spelen.
Na Da Lat ging ik naar Nah Trang, een toeristische met Russen overladen plek, die ik in eerste instantie liever had geskipt.
Exact 7 dagen na opname werd ik ontslagen uit het ziekenhuis. Inmiddels is dat 3 nachten terug en op dit moment verblijf ik in een heel fijn, schoon hostel met een lift. Zonder paracetamol etc. kom ik de dag prima door op krukken en de wond wordt steeds beter. Hij is nog open en iedere dag heb ik een o zo prettige afspraak in het ziekenhuis voor de wondverzorging.
Gelukkig zie ik dan ook iedere dag hoeveel beter de wond eruit komt te zien. Mijn plan is door dit hele gebeuren ontzettend veranderd, want mijn eerste plan was om naar Laos te gaan en via Laos naar Cambodja. Daar zou ik mijn ouders ontmoeten en zouden we samen reizen door Cambodja.
Cambodja is nou niet het schoonste land met de beste ziekenhuizen, dus we hebben besloten om naar het noorden van Thailand te gaan. Huh? Daar ben je toch al geweest? Ja, maar Chiang Mai is een fantastische plek en zeker een goede stad om uit te rusten, lekker te eten en omgeven te worden door leuke mensen, perfect. Dus als alles goed verloopt ben ik zondag met mijn ouders in Bangkok!
Kerst in Dalat
Om 11 uur 's nachts vertrok ik met de sleeperbus naar Dalat en in zo'n sleeperbus moet je je het volgende voorstllen. Je stapt in, maar je schoenen moeten uit. Die gaan dus in een plastic zakje en neem je mee naar je plek. Je schuift vervolgens als het ware in je bed en daar lig je dan, in je sleeperstoel. Je ligt bijna plat en opzich is het voor kleine mensen (zoals ik en mede Aziaten) een prima afmeting. De lange Nederlander zal meer moeite hebben om een comfortabele positie te vinden in deze speciale bussen. 's Ochtends vroeg kwamen we aan in Dalat en werd ik netjes afgezet bij Cozy Nook, de homestay waar ik had geboekt.Daar lag al een meisje te slapen op de bank dat later uit Hong Kong bleek te komen en ook 2 meisjes uit de UK kwamen diezelfde ochtend aan. We kregen een heerlijke, knapperige baguette (bahn mi) met homemade passion fruit jam en aardbeienjam en la vache qui rit als welkomstontbijt (free!).
Een paar uur later zou een groep een canyoning tour gaan doen, een avontuurlijke toch waarbij je gaat abseilen langs watervallen, ontzettend vet. Ondertussen waren langzaam andere backpackers uit hun bed gerold en op het ontbijt afgekomen en overtuigden ons ervan dat het zeer de moeite waar was om de canyoning tour te doen.
Dus anderhalf uur later stond het busje klaar, op naar de watervallen! Het was inderdaad ontzettend gaaf en af en toe had je wel wat lef nodig. Dan zeiden ze 'You have to let go of the rope' en dan sprong je backwards zo'n 5-6 meter dieper in het water.
's Avonds, kerstavond, was er een heerlijk diner gekookt voor het gehele hostel. In Dalat is dat een dingetje, de familiediners. Ontzettend leuk, het idee is namelijk dat je aangeeft of je mee wilt eten en 's avonds eet het hele hostel met de familie gezamenlijk aan een tafel een overheerlijk diner.
De lieve gastvrouw had een kersttaart als dessert en schonk iedereen omdat het kerst was het gehele diner als kerstcadeau.
De volgende dag ging ik met een groep uit het hostel een hike doen naar een berg, Lang Bian, waar je een mooi uitzicht had over de stad.
Verder waren we veel te vinden in Lien Hua, ook wel 'the bakery', wat de beste baguettes en zoete gebakjes verkocht en waar niet alleen toeristen, maar ook menig local te vinden was.
Een laatste fantastische plek in Da Lat was 100 roofs cafe. Stel je een labyrint van trappen voor en donkere hoekjes en je bevindt je in dit cafe.
Het zag er heel erg gezellig uit en het was de beste plek om hide and seek te spelen.
Na Da Lat ging ik naar Nah Trang, een toeristische met Russen overladen plek, die ik in eerste instantie liever had geskipt.
