Nachtbussen zijn nooit echt mijn favoriete vervoersmiddel geweest, maar het is wel een van de makkelijkere manieren. Taxi naar het busstation, busticket kopen ter plekke en binnen een half uur in de bus zitten onderweg naar de volgende bestemming, easy and safe.
Aangezien Bogota-Medellin een reis is van 10 uur, maar hemelsbreed vlakbij elkaar ligt, is het voor te stellen dat het dus een lange slingerweg is...feest.
Gewapend met primatour, lakenzak, fleecevest en m'n chille hardloopbroek was ik wel klaar voor de reis en deze viel achteraf met 6 uur slaap prima mee! Ik zat naast zo'n beetje de enige Engelssprekende Colombiaan in de bus en hij bleek op weg te zijn naar een groot festival, La resistance, met onder andere Adam Beyer en Technasia. Na allemaal vette foto's en verhalen zei hij dat hij me wel binnen zou kunnen krijgen, maar praatjes vullen geen gaatjes. Eenmaal in Medellin aangekomen in de ochtend, kon ik meteen gebruik maken van de nieuwe parel, het metrostation. Toegegeven, een schone en goedwerkende metro en na een half uur lopen (iets onderschat), kwam ik aan in het hostel.
Lody had voor mij een dormroom geboekt in Casa Kiwi wat een mega chill hostel bleek te zijn in El Poblado, wederom een backpackerswijk in de stad. El poblado is wat rijker schijnt en er waren ontzettend veel hippe barretjes en restaurants, dus genoeg om uit te kiezen voor een heerlijk ontbijt met twee gasten uit Canada en de US.
Met hen ging ik vervolgens naar het centrum van Medellin en sprak ik af met Lody!
Haha, vet grappig om elkaar dagelijks te zien in Utrecht en nu opeens aan de andere kant van de wereld!
Lo vertelde me wat over the good and the bad of Colombia terwijl we door het museo antioquia liepen. Een museum met ontzettend veel Botero, ook een stukje Colombiaanse trots. Na ook even downtown doorgelopen te hebben en een minitour van Lo te hebben gekregen, gingen we weer terug naar het hostel om 's avonds naar Happy Buddha te gaan, het partyhostel van El Poblado waar het gezellig is om biertjes te drinken en te poolen.
Hah, na niet al te veel slaap ging ik een graffititour doen door comuna 13, een aanrader om de geschiedenis en de betekenis van de streetart te leren kennen van deze bijzondere achtergestelde wijk. Het werd verteld door een local wat het nog wat extra bijzonder maakte.
Ik ontmoette tijdens de tour een meisje uit Londen met wie ik nog even in San Javier bleef hangen om te lunchen en zij bleek ook vegtarisch te eten. We vonden een lokaal restaurantje waar ze goed begrepen dat we vega's waren en waar we dan ook een complete maaltijd met bonensoep, rijst, gebakken banaan en avocado kregen, typical Colombian.
Samen met Lo en twee anderen gingen we eten bij Sushi Burrito, een nieuw concept wat bestond uit sushi als burritorol. Mega lekker, mega niet-vegetarisch en een beetje onderschat qua hoeveelheid (een gedeeld voorgerecht en zo'n hele burrito was mucho).
Ash, Bertold en ik gingen nog uit waar we uiteindelijk belandden in een best wel leuke technotent waar ik het toch niet te laat wilde maken, omdat Lo en ik hadden afgesproken om naar Guatape te gaan op dagtrip!