First impressions
Door: Li-Anne
Blijf op de hoogte en volg Li-Anne
01 Februari 2017 | Zuid-Afrika, Groblersdal
Na een lange, vermoeiende vlucht met weinig slaap landde ik zo’n 15 uur later op Zuid-Afrikaanse bodem. Na een half uur vertraging en nog eens een uur wachten in de rij was ik dan eindelijk door de security heen.
Ik werd opgewacht door Raymond, een medewerker van de Ndlovu Care Group die blijkbaar al meerdere pogingen had gedaan om mij te vinden, omdat ik kwijt was. Blijkbaar waren mijn sms pogingen naar hem gefaald.
Groblersdal is zo’n 2,5 uur rijden van Johannesburg af en het Zuid-Afrikaanse landschap is heel mooi heuvelachtig en ruimtelijk. Ik werd gebracht naar het studentenhuis in Groblersdal waar 8 andere studenten en een medewerker van Ndlovu Care Group wonen.
De eerste dag bestond vooral uit het ontmoeten van verschillende medewerkers en aan het eind van de middag werd ik in de gietende regen thuisgebracht. Heb ik weer.. Gelukkig hoorde ik dat dit al een tijd niet zo heftig was geweest. Het afvoersysteem is niet erg goed, dus het water bleef ook in zulke enorme plassen staan dat de wegen helemaal ondergelopen waren.
Terug in het studentenhuis aangekomen had ook daar een overstroming plaatsgevonden, binnen. Verder is het huis ontzettend fijn, met ruime woonkamer, grote tuin met zwembad en een binnenplaats met braai.
Ik ontmoette mijn andere huisgenootjes die terugkwamen van hun lange dag in Elandsdoorn, 2 Nederlandse jongens, 2 Nederlandse meiden en 2 Nederlandse meiden die ook co-schappen liepen en waar ik al contact mee had gehad en 2 Duitsers.
25 km van Groblersdal, Grobbie, vandaan ligt Elandsdoorn. Dit is de plaats waar bijna alles eigenlijk gebeurt, de kliniek waar patiënten worden gezien en waar diverse huisartsgerelateerde klachten worden behandeld. Daarnaast is hier ook het research centrum waar meerdere onderzoeken lopen en is er een sportcomplex, een amfitheater en nog meer.
De afgelopen week heb ik al bij veel dingen meegelopen en iedereen is ontzettend aardig en heel erg behulpzaam.
Ze lijken allemaal wel grote vraagtekens te zetten bij het zien van mij, want in de verwachting van een blond Nederlands meisje, is een Aziaat toch wel een verrassing. Inmiddels ben ik dan ook me gaan voorstellen als Li, want dat kunnen ze plaatsen en dat is gemakkelijk te onthouden. Zelf heb ik verder ook moeite gehad met het onthouden van de namen en het niet per ongeluk dubbel ontmoeten van mensen.
Buiten het co-schap om leer ik ook veel van hoe de mensen hier over bepaalde dingen denken, zo is bijvoorbeeld religie ontzettend belangrijk en moet ik erg letten op bijvoorbeeld oh my… want daarmee schelden is not done.
Velen vragen of je single bent, een vriend hebt of dat je getrouwd bent en het dragen van een ring duidt al automatisch op de status bezet. Daarnaast vinden ze het ook maar gek dat je niet gelooft in iets specifieks en niet naar de kerk gaat.
De eerste dag heb ik ook meteen begrepen dat het onmogelijk is om uit te leggen waarom ik een vegetariër ben, want hoe kunnen koeien nou slecht zijn voor het milieu?! Tot nu toe heb ik geen vlees gegeten, maar ik heb gehoord van mijn roomies dat menig vegetariër voor me al is geswitcht naar non-veg. Er worden hier veel diners en braais (grill) georganiseerd en ik heb me er maar bij neergelegd dat hier alles local is en het wel zo beleefd is. Daarmee stap ik tijdelijk even van mijn ‘religie’ af en wordt het toch wellicht een steak of ribs.
Ik werd opgewacht door Raymond, een medewerker van de Ndlovu Care Group die blijkbaar al meerdere pogingen had gedaan om mij te vinden, omdat ik kwijt was. Blijkbaar waren mijn sms pogingen naar hem gefaald.
Groblersdal is zo’n 2,5 uur rijden van Johannesburg af en het Zuid-Afrikaanse landschap is heel mooi heuvelachtig en ruimtelijk. Ik werd gebracht naar het studentenhuis in Groblersdal waar 8 andere studenten en een medewerker van Ndlovu Care Group wonen.
De eerste dag bestond vooral uit het ontmoeten van verschillende medewerkers en aan het eind van de middag werd ik in de gietende regen thuisgebracht. Heb ik weer.. Gelukkig hoorde ik dat dit al een tijd niet zo heftig was geweest. Het afvoersysteem is niet erg goed, dus het water bleef ook in zulke enorme plassen staan dat de wegen helemaal ondergelopen waren.
Terug in het studentenhuis aangekomen had ook daar een overstroming plaatsgevonden, binnen. Verder is het huis ontzettend fijn, met ruime woonkamer, grote tuin met zwembad en een binnenplaats met braai.
Ik ontmoette mijn andere huisgenootjes die terugkwamen van hun lange dag in Elandsdoorn, 2 Nederlandse jongens, 2 Nederlandse meiden en 2 Nederlandse meiden die ook co-schappen liepen en waar ik al contact mee had gehad en 2 Duitsers.
25 km van Groblersdal, Grobbie, vandaan ligt Elandsdoorn. Dit is de plaats waar bijna alles eigenlijk gebeurt, de kliniek waar patiënten worden gezien en waar diverse huisartsgerelateerde klachten worden behandeld. Daarnaast is hier ook het research centrum waar meerdere onderzoeken lopen en is er een sportcomplex, een amfitheater en nog meer.
De afgelopen week heb ik al bij veel dingen meegelopen en iedereen is ontzettend aardig en heel erg behulpzaam.
Ze lijken allemaal wel grote vraagtekens te zetten bij het zien van mij, want in de verwachting van een blond Nederlands meisje, is een Aziaat toch wel een verrassing. Inmiddels ben ik dan ook me gaan voorstellen als Li, want dat kunnen ze plaatsen en dat is gemakkelijk te onthouden. Zelf heb ik verder ook moeite gehad met het onthouden van de namen en het niet per ongeluk dubbel ontmoeten van mensen.
Buiten het co-schap om leer ik ook veel van hoe de mensen hier over bepaalde dingen denken, zo is bijvoorbeeld religie ontzettend belangrijk en moet ik erg letten op bijvoorbeeld oh my… want daarmee schelden is not done.
Velen vragen of je single bent, een vriend hebt of dat je getrouwd bent en het dragen van een ring duidt al automatisch op de status bezet. Daarnaast vinden ze het ook maar gek dat je niet gelooft in iets specifieks en niet naar de kerk gaat.
De eerste dag heb ik ook meteen begrepen dat het onmogelijk is om uit te leggen waarom ik een vegetariër ben, want hoe kunnen koeien nou slecht zijn voor het milieu?! Tot nu toe heb ik geen vlees gegeten, maar ik heb gehoord van mijn roomies dat menig vegetariër voor me al is geswitcht naar non-veg. Er worden hier veel diners en braais (grill) georganiseerd en ik heb me er maar bij neergelegd dat hier alles local is en het wel zo beleefd is. Daarmee stap ik tijdelijk even van mijn ‘religie’ af en wordt het toch wellicht een steak of ribs.
